15 października 2024 roku Federalne Ministerstwo Finansów („BMF”) opublikowało oficjalne wytyczne dotyczące nadchodzącego obowiązku e-fakturowania, potwierdzając swoje podejście „bez ingerencji”, jednocześnie sugerując przyszłe definicje kanałów przesyłania w kontekście sprawozdawczości podatkowej. BMF dotrzymuje obietnicy informowania opinii publicznej. Opublikowano ich interpretację ogólnego mandatu dotyczącego korzystania z e-faktur („e-Rechnung”). Ustawa o możliwościach wzrostu („Wachstumschancengesetz”) wprowadziła ten obowiązek w marcu 2024 roku, a jego wejście w życie zaplanowano na 1 stycznia 2025 roku. Ostateczny list (DOK 2024/0883282) opublikowany na oficjalnej stronie BMF zastępuje szkic opublikowany w połowie czerwca, który nie jest już dostępny na stronie. Ministerstwo otrzymało wiele komentarzy, które następnie wzięło pod uwagę, aktualizując wytyczne, kontynuując tym samym swoje współpracujące i inkluzywne podejście.

Kluczowe wnioski
Podsumowując, ostateczny list w dużej mierze potwierdza podejście zawarte w projekcie, dodając kilka wyjaśnień i szczegółów. Kluczowe wnioski obejmują:

• przyszły system sprawozdawczości podatkowej będzie wymagał nowej definicji ważnych kanałów przesyłania, ponieważ BMF oczekuje, że platformy e-fakturowania będą powszechne (Rn41).
• „czytelność” definiowana jest jako techniczna czytelność strukturalnej reprezentacji faktury, ponieważ jest to jedyna wiążąca część, a jej standaryzacja umożliwia stworzenie w przyszłości ustandaryzowanej wizualizacji czytelnej dla ludzi (Rn6).
• Użycie przesyłania opartego na e-mailu i/lub formatów hybrydowych wydaje się być traktowane jako podejście przejściowe. W przyszłości te opcje mogą pozostać ważne, ale głównie służą przygotowaniu drogi dla bardziej solidnych i wydajnych wdrożeń.

Różnice w szczegółach
Hub fakturowania wcześniej szczegółowo analizował projekt listu. Różnice w ostatecznej wersji, na bardziej szczegółowym poziomie, obejmują:

• wyjaśnienie, że wystawca faktury może korzystać z istnienia numeru VAT („USt-IdNr”) lub przyszłego numeru identyfikacyjnego gospodarczego („W-IdNr”) jako wskaźnika statusu „biznesowego” odbiorcy (co oznacza obowiązek wystawienia e-faktury),
• możliwość wystawienia e-faktur nawet poniżej 250€ łącznie, o ile odbiorca nie zgłosi sprzeciwu,
• dodanie „Peppol BIS Billing” jako ważnego przykładowego formatu dla krajowych e-faktur,
• ponowne podkreślenie, że uzgodnienie rzeczywistego (ważnego) formatu używanego jest decyzją między stronami,
• podkreślenie, że odliczenie podatku naliczonego w formatach hybrydowych preferuje dane strukturalne nad wizualną reprezentacją,
• możliwość prawna żądania ważnej e-faktury w przypadku otrzymania faktury niezgodnej.

Podsumowanie
Podsumowując, ostateczny list stawia e-fakturę w silnej pozycji. BMF potwierdza swoje skoncentrowanie na ustanowieniu jedynie ram prawnych. W ten sposób przenosi odpowiedzialność za wybór praktycznych rozwiązań wdrożeniowych na samych operatorów gospodarczych. Stan „lean” pozostawia wolność wyboru tym zainteresowanym.

Jednocześnie list zapowiada potrzebę nowych regulacji związanych z nadchodzącym obowiązkiem sprawozdawczości podatkowej. Dalszy nacisk na strukturalną reprezentację potwierdza potrzebę produkcji danych fakturowych wysokiej jakości. Ta kombinacja prowadzi do rzeczywistej implementacji e-fakturowania – przynajmniej w celu spełnienia wymogów księgowych i sprawozdawczości podatkowej.