Czym jest odwrotne obciążenie?

Odwrotne obciążenie to mechanizm naliczania podatku VAT. Jest to również jeden z powodów, dla których faktura może nie zawierać podatku VAT. Jeśli Twoja firma ma dwa , jeden w Niemczech, a drugi we Francji, możesz zadać sobie pytanie, dlaczego naliczasz podatek VAT w Niemczech, a nie we Francji za dwie dostawy, które są podobne w obu krajach. Odpowiedź tkwi w zasadach odwrotnego obciążenia VAT, które kraje mogą wdrażać inaczej w każdym przypadku. Z reguły firmy naliczają podatek VAT od dostaw i odliczają VAT od zakupów. Odstępstwem od tej zasady jest mechanizm odwrotnego obciążenia, w którym dostawca nie nalicza podatku VAT na fakturze, a klient jednocześnie płaci i odlicza VAT poprzez deklarację VAT. Klient zapłaci Dostawcy kwotę netto, jednak wypełniając deklarację VAT, ręcznie wyliczy VAT na fakturze z odwrotnym obciążeniem i wykaże tę kwotę jako VAT naliczony i jako VAT należny, a tym samym nie będzie to miało wpływu na klienta i przepływy pieniężne dostawcy. W niektórych przypadkach pełne odliczenie nie jest dozwolone zgodnie z zasadami częściowego zwolnienia.

Jak działa odwrotne obciążenie VAT?

W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia (patrz poniżej możliwe scenariusze) należy wystawić fakturę bez podatku VAT, a klient sam obliczy kwotę podatku VAT. W transakcji odwrotnego obciążenia powinniśmy podzielić wymagania dla dostawcy i klienta: Dostawca: Wystawia fakturę bez podatku VAT. Ta faktura często wymaga określonych informacji, takich jak numer VAT klienta i uwaga wskazująca, że ma zastosowanie „odwrotne obciążenie”. Klient: Otrzymuje fakturę bez podatku VAT. Jednak w momencie przygotowywania deklaracji VAT klient ręcznie obliczy kwotę podatku VAT i zgłosi ją jako należną oraz jako podlegającą odliczeniu (oba) w swojej deklaracji VAT. Na przykład, jeśli firma A wystawi fakturę z odwrotnym obciążeniem firmie B na kwotę 100 €, firma B zapłaci tylko 100 € firmie A. Kiedy firma B zacznie przygotowywać deklarację VAT, ręcznie obliczy VAT na 100 €, czyli 20% ze 100€ równa się 20€ (powiedzmy, że jesteśmy we Francji: 20% stawka VAT). Te 20 € jest zgłaszane w sekcji sprzedaży deklaracji VAT firmy B (jako VAT należny) oraz w sekcji zakupów tej samej deklaracji VAT (VAT naliczony). Ponieważ robisz „plus i minus” , nie zapłacisz podatku VAT na rzecz urzędu skarbowego od tej faktury .

Jak wystawić fakturę z odwrotnym obciążeniem vat, jeśli musisz wystawić fakturę, do której stosuje się odwrotne obciążenie?

Jest kilka uwag i zmian w stosunku do ogólnej zasady, które powinieneś wziąć pod uwagę: Nie naliczasz VAT na fakturze. Podana zostanie tylko kwota netto i tylko ta kwota zostanie wpłacona na Twoje konto bankowe. Powinieneś nadal odnosić się do podatku VAT jako 0%, tak jak w przypadku innych sprzedaży objętych stawką zerową lub zwolnionych. Dołączysz odniesienie do odwrotnego obciążenia. Należy dodać zdanie wyjaśniające, dlaczego na fakturze nie jest naliczony podatek VAT. Niektóre kraje zezwalają na umieszczenie na fakturze słowa „odwrotne obciążenie” jako wystarczającego sformułowania, ale w większości jurysdykcji konieczne będzie sprawdzenie dokładnego odniesienia i artykułu krajowych przepisów dotyczących podatku VAT. W krajach UE zamiast krajowego prawa VAT można zawrzeć artykuł dyrektywy VAT. Na przykład artykuł 194 dyrektywy VAT jest stosowany w odniesieniu do krajowego odwrotnego obciążenia, a artykuł 138 dyrektywy VAT dotyczy wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. 

Możesz dodać numer VAT swojego klienta. Chociaż nie jest to wymagane we wszystkich dostawach z odwrotnym obciążeniem, większość scenariuszy wymaga dodania numeru VAT klienta. Są to dodatkowe informacje, które będziesz musiał zebrać od swojego klienta przed wystawieniem faktury. W transakcjach wewnątrzwspólnotowych i trójstronnych numer ten powinien obowiązywać w systemie VIES. Możesz dwukrotnie sprawdzić wiele numerów VAT na raz w bazie danych VIES.

Kiedy zastosować odwrotne obciążenie? Mechanizm ten ma zastosowanie w różnego rodzaju transakcjach, zarówno krajowych, jak i wewnątrzwspólnotowych. Poniżej znajduje się lista możliwych scenariuszy, w których stosuje się odwrotne obciążenie. Ta lista nie jest wyczerpująca i będzie obowiązywać kilka wyjątków w zależności od kraju, w którym stosujesz odwrotne obciążenie.

Wewnątrzwspólnotowe odwrotne obciążenie VAT co do zasady przedsiębiorca dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podlega obowiązkowi zapłaty podatku w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia. Strona wychodząca tej transakcji nazywana jest dostawą wewnątrzwspólnotową, która przy spełnieniu wszystkich warunków podlega stawce zerowej. Jeżeli chodzi o usługi, w przypadku gdy dostawca nie ma siedziby w kraju usługobiorcy, a usługi te wchodzą w zakres ogólnej zasady B2B (zob. dyrektywa VAT). Mechanizm ten może mieć zastosowanie nawet w przypadku, gdy dostawca posiada stały zakład w kraju klienta, pod warunkiem że taki zakład nie ingerował w transakcję. Przykład Jeśli jesteś francuską firmą kupującą towary od niemieckiego dostawcy na łączną wartość 10 000 €, otrzymasz fakturę.

Przykład:  Jeśli masz numer VAT bez stałego zakładu we Francji i kupujesz towary lokalnie, aby następnie sprzedać je francuskiemu klientowi zarejestrowanemu jako VAT, zostaniesz obciążony podatkiem VAT od swojego zakupu, jednak odwrotne obciążenie ma zastosowanie do Twojej sprzedaży. Twoja faktura nie będzie zawierała podatku VAT, zamiast tego musisz podać na fakturze następujący numer: Odwrotne obciążenie – art. 194 dyrektywy 2006/112/WE. Następnie zgłosisz tę sprzedaż w deklaracji VAT jako dostawę o stawce zerowej (pole 7A francuskiej deklaracji VAT). Twój klient końcowy będzie musiał ręcznie obliczyć kwotę VAT według obowiązującej stawki VAT (francuska standardowa stawka VAT wynosi 20%) i zgłosić tę kwotę jako należną i podlegającą odliczeniu w deklaracji VAT. Efekt pieniężny będzie zerowy.

Krajowe odwrotne obciążenie VAT na określone towary i usługi. To odwrotne obciążenie dotyczy również dostaw krajowych, jednak w tym przypadku nie jest wymagane, aby dostawca nie miał siedziby. Różnica polega na tym, że tylko część towarów i usług podlega temu rodzajowi odwrotnego obciążenia. Dyrektywa zezwala na to odwrotne obciążenie

1) gazu ziemnego, energii elektrycznej, ogrzewania i chłodzenia (art. 195 dyrektywy VAT);

2) niektórych dostaw związanych z nieruchomościami (zob. pełną listę w art. 199 dyrektywy VAT);

3) transakcje złotem inwestycyjnym (art. 352 Dyrektywy VAT); oraz

4) towary lub usługi podatne na oszustwa, w tym uprawnienia do emisji gazów cieplarnianych, telefony komórkowe, urządzenia zintegrowane, zboża i surowce metalowe.

Ten ostatni rodzaj odwrotnego obciążenia musi zostać dopuszczony przez Komisję Europejską jako odstępstwo od ogólnej zasady. Warunki są również różne dla każdego rodzaju towarów w każdym kraju. Niektóre państwa członkowskie mogą wymagać, aby obie strony miały siedzibę, inne wymagałyby jedynie rejestracji klienta, wreszcie to odwrotne obciążenie miałoby zastosowanie tylko w niektórych krajach, gdyby dostawca nie miał siedziby.

Odwrotne obciążenie VAT w transakcjach trójstronnych. W transakcji trójstronnej dostawca w kraju A wystawia fakturę klientowi w kraju B, który następnie wystawia fakturę innemu klientowi w kraju C (przepływ faktur). Towar jest jednak wysyłany bezpośrednio z kraju A do kraju C (przepływ towarów). W przypadku spełnienia warunków uproszczenia strona B nie musi rejestrować się w kraju C, zamiast tego strona C będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia. Jest to ogólnounijna zasada obowiązująca we wszystkich państwach członkowskich, ale istnieje kilka wyjątków, w których strona B jest już zarejestrowana w kraju A lub kraju C.

Odwrotne obciążenie w przypadku odroczonego podatku VAT od importu i systemów zawieszających. Zasadniczo podatek VAT od importu należy zapłacić, gdy towary są wprowadzane do Unii Europejskiej, ale niektóre kraje dopuszczają uproszczenia polegające na odroczeniu płatności podatku VAT od importu. Odroczone rozliczanie podatku VAT od importu umożliwia zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia w odniesieniu do kwot podatku VAT od importu. Oznacza to, że zamiast płacić podatek VAT na granicy i odliczać go później w deklaracji VAT, importer zapłaci i odliczy VAT jednocześnie w deklaracji VAT, co będzie miało zerowy wpływ na przepływy pieniężne (chyba że zastosowanie ma częściowe zwolnienie). Podobnie w przypadku towarów objętych systemem zawieszenia, takim jak VAT lub składy celne, pierwszy klient po opuszczeniu przez towar systemu zawieszenia może zostać zobowiązany do zapłaty podatku w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia. Ten rodzaj odwrotnego obciążenia jest przewidziany w art. 202 dyrektywy VAT. Warunki odroczenia podatku VAT od importu i odroczonego rozliczenia podatku VAT od importu są zawarte w naszych podręcznikach VAT, patrz na przykład Wielka Brytania, Hiszpania, Francja, Niemcy lub Belgia.